Je bent er wederom in geslaagd om het gedrag perfect vast te leggen. Originele uitsnede.

Compliment en groeten,
Rob

met recht een 'regen'- wulp dus....heerlijk origineel beeld laat je zo zien...je lijkt wel een fotograaf!

combinatie van kleuren (koud blauwgrijs, zachtbruin en heiderood ) en concentratie is hier wel bijzonder geslaagd.
de conclusie van teune had ik al eerder getrokken.

Dat plukje rood in de grauwe massa doet het goed,fijn portret.

de eerste indruk is een ral als je de kleine foto ziet, mooi plaatje

Spreekt deze foto (het beeld) mij wel aan of spreekt deze foto mij niet aan ? Vaak is daar direct een ja of nee op te geven, soms is er twijfel. Zo ook met deze foto, maar hij bleef wel in mijn achterhoofd zitten. Dus dat wil wel iets zeggen. Wat je dan kan doen is de foto laten bezinken en er later weer eens naar terug kijken (valt natuurlijk niet mee als je dat steeds moet doen met het grote aanbod van foto's op BP).
Nu terug kijkend wil ik ongevraagd ( ) er wel iets over zeggen.

Met uitzondering van het plukje zeekraal (?) bestaat de hele foto voornamelijk uit tertiaire kleuren, koude in de achtergrond en warmere in de vogel waardoor de vogel wat meer naar voren wordt gedrukt. Ondanks (en tegelijkertijd ook weer dankzij) het grotere oppervlak van het lijf tov de kop wordt je aandacht steeds weer naar de kop getrokken. De donkere kruin en vooral het contrast van donker oog in een lichtere omgeving zijn voor de hand liggende oorzaken. Maar ook de warmere kleur van de ondersnavel tov van de koude omgeving speelt daar een rol bij. Ook dankzij het grote oppervlak van het lichaam wordt je aandacht naar de kop geleid. De tekening in het verenkleed werken als banen die je van bovenaan richting kop voeren. De rode kleur van het zeekraal trekt je blik naar rechts, maar (o.a) de scherpte van de kop zorgt er m.i. voor dat je blik daar niet echt belandt of op zijn minst niet daar blijft hangen.
Tot zover de reden waarom je aandacht bij de kop/snavel blijft hangen. En dat is goed dat die daar blijft, dáár vindt immers de actie plaats. Maar er valt meer over de foto te vertellen waarom hij "geslaagd"genoemd mag worden.
Ondanks het sobere beeld (er valt weinig te zien) is er wel een bepaalde spanning aanwezig. Afsnijding zorgt vaak al snel voor het behalen van die spanning. Maar er zijn ook wat "subtielere" onderdelen die die spanning teweeg brengen. De meest belangrijke is volgens mij wel de aanwezigheid van tegengestelde richtingen in de foto. Een overheersende verticale richting is aanwezig in het lichaam, schuine richtingen lopend van links boven naar rechts beneden domineren in de achtergrond en staan in schril contrast met de tegenovergestelde schuine richting in kop, gevormd door lijnen in snavel en het vlak van de kruin, versterkt door de middenkruinstreep. De schuine richting van de kop (en daarmee de opvallendheid ervan) wordt nog eens benadrukt door de poot en vooral de tenen die er haaks op staan.
Het gegeven dat de snavel niet helemaal te zien is tevens spanningsverhogend (maar dat laatste zal iedereen waarschijnlijk al opgemerkt hebben).
Misschien ben ik nog iets vergeten in de foto, maar ik laat het er maar hier bij.

Ik vond de foto gewoon wat hebben, maar nu snap ik dus waarom
Prachtige omschrijving Karel. De foto is het waard.
Groeten, Leo

Bedankt voor de reacties en Karel voor de uitvoerige toelichting.

Vaak had de vogel zijn kop en lichaam in een rechte lijn als hij recht naar mij toe stond. Van opzij gezien had hij zijn lichaam schuin en daarbij zijn kop af en toe zelfs onderste boven. Ook kon ik vaak het oog niet zien. Ik heb heel veel pogingen nodig gehad om de vogel met zijn rug naar mij toe, de kop schuin en een zichtbaar oog te krijgen. De kleurtjes (Zeekraal en Korstmossen) waren bonus maar ik wist dat ze er waren en hoopte dat ik ze in beeld zou kunnen nemen.

Alleen de zijkanten zijn gecropped om tot deze bijna vierkante uitsnede te komen.

niets toe te voegen dan de complimenten

Het is een bijzondere vogel en dat is het, dit exemplaar. Ik heb er vorige week vrijdag ook een tijdje mee mogen spelen. Vurrukkulluk! Er komen op die plek blijkbaar zoveel mensen (wachten op de boot, etc) dat hij/zij van die kant absoluut geen gevaar verwacht. De krabjes, kreeftjes en bootsmannetjes? doen hem iedere keer naar dezelfde plek terugkeren in een schijnbaar onverzadigbare honger... De foto is mooi geworden en beter dan Karel het beschreven heeft, lijkt me bijna niet mogelijk... Chapeau!groet, Willem