Zomaar even in het diversen album aan het kijken - waarom heet dit niet het album voor dode vogels? Een heel mooi siebs beeld, dit, het ganzenlijf als een pluk katoen aan de richel hangend - het enige organische tussen het beton.
Mooie vlakken en lijnen, fijne tinten.
Het voorkomt niet dat je je afvraagt: hoe? wat?
Dat je mensen de schuld gaat geven, kwajongens, etterbakjes, bullebakken of gestoorde gekken.
Maar het kan best, dat ie het zich zelf heeft aangedaan, domme gans als hij was. Dat ie probeerde nu eens achterste voren uit zijn schuilplaats te klimmen zoals hij dat mensen wel eens had zien doen - of ruzie makend met zijn mede-nijlgans - dan doe je wel eens raar.
Arme domme gans.
Mooi sieb!
grtz, josephine