Garry en anderen,

Ik hoor iemand roepen dat ie weggevlogen moet zijn uit gevangenschap, dat het vrijwel uitgesloten is dat ie uit spanje hierheen komt, zeker in deze tijd van het jaar.
Maar, let wel, hier heb ik eigenlijk geen verstand van overigens, wie wel?

Peter
PS, technisch is de foto een 3 misschien 4. Uitgaande van 1: hij staat er op, 2: hij is herkenbaar, 3: hij is goed herkenbaar 4: hij is bijna scherp en redelijk belicht. Van mij moet die blijven, want het is een bijzondere soort en foto roept vragen op.

Beste Peter e.a.

De Marmereend komt net als wel meer eendensoorten relatief vaak in vogelcollecties voor. Het voorkomen van bewezen (geringde, gewiekte) eenden heeft bewezen dat ontsnappen bij eenden nogal eens voorkomt. Soms wordt bovendien op basis van gedrag en locatie of tijd in het jaar vermoed dat een vogel ontsnapt is, terwijl de vogel er schijnbaar wild uitziet. Van de meeste eendensoorten die als dwaalgast in NL voorkomen zijn al ontsnapte vogels vastgesteld. Soms kun je echter niet uitsluiten dat een vogel wild is.

Van de Marmereend is bekend dat deze grote afstanden af kan leggen en in potentie Nederland als dwaalgast zou kunnen bereiken. In Spanje zitten redelijke aantallen en de soort komt de laatste jaren ook in Zuid Frankrijk geregeld voor. De CDNA hanteert de regel dat als een soort met 'vagrancy potential' (Vinnicombe & Cottridge 1996) geen tekenen van herkomst uit gevangenschap vertoont deze in principe op de Nederlandse lijst geplaatst moet worden.

Deze Marmereend betrof een juveniel exemplaar in augustus. De vogel was ongeringd, kon goed vliegen en had een verder gaaf verenkleed. Verder was het gekozen habitat, het fourageren tussen stenen en het gedrag dat tentoon gespreid werd wanneer er een buizerd overvloog, overeenkomstig met dat van vogels in het normale verspreidingsgebied.

Zeker weet je het natuurlijk nooit en het blijft een soort 'met bijsmaak' maar dit geval heeft alles 'mee' om als eerste voor Nederland aanvaard te worden.

Dan nog even over de foto: die is in de 'gauwigheid'gemaakt door andermans telescoop. De vogel zat veelvuldig verstopt tussen wat stenen dus snelheid was zeker geboden. Verder is de foto kwalitatief niet super, dat ben ik helemaal met je eens . Echter vergeet niet dat het fotograferen van een dwaalgast iets heel anders is dan dat van een IJsvogel op een uitgekozen takje o.i.d. Dichterbij gaan is geen optie, er zijn nog meer mensen onderweg die de vogel willen zien, en in dit geval zorgde het beweeglijke gedrag van de vogel nu eenmaal dat goed fotograferen lastig was. Persoonlijk vind ik dat 'vagere' foto's van dwaalgasten evenveel waardering verdienen als goede opnames van normale soorten waar vanuit het perspectief van de fotograaf genoeg tijd en ruimte voor beschikbaar was. Mindere foto's (met wegvliegende-) stipjes of slecht licht ademen soms juist de sfeer uit dat een soort lastig was, je nog net op tijd was en kunnen een weerspiegeling zijn van de moeite die het kostte om een vogel uberhaupt in beeld te krijgen.

Garry,

bedankt voor je toelichting over erkennen van vogelsoorten, heel helder.

De foto zelf wordt niet beter doordat het een moeilijk te fotograferen vogel is. Wel wordt het feit dat de foto er is belangrijk en waardevol. Dat probeerde ik te zeggen. Misschien jij ook?

peter