Prachtig portret en wát een details. Vorige maand zelf voor het eerst een Roek vastgelegd, maar wat is dat moeilijk zonder schuilhut/tent.

Willem

Eens met Willem, prachtig portret dit.
En karakterstudie...dat is het juiste woord.
Een zeer sprekende kop.
Herkenbaar verhaal, al beperkt mijn ervaring zich tot één enkel kauwtje. Tot op heden nog steeds één van de interessantste soorten die ik ken.
gr
G

Heerlijk kopportret!

Gr. Harry

Wat een bijzonder verhaal, Henk! En een prachtig portret. Groet, Kees

Fraai portret. En wat zitten zijn veren keurig!
Mijn tamme kauw bracht mij in mijn studietijd naar de bus. Op een ochtend besloot hij de bus binnen te vliegen. Bus 10 min. vertraging omdat "KA" er eerst weer uit moest.
Toen pikte KA mijn moeder een keer in het oog...hoornvlies gescheurd en KA moest de deur uit.
In de fietstas met Ka een kilometer of 5 op weg toen hij ontsnapte. Ka was al eerder weer thuis dan ik. Toen in het donker KA naar een slaapplaats van kauwen gebracht 10 km verderop. Toen heb ik hem nooit weer gezien.

Tjonge Gejo wat een verhaal zeg, zie het helemaal voor me. Hij eerder thuis dan jij. Ja ze zijn slim en vasthoudend. Hoop wel dat het met je moeder helemaal goed gekomen is.


Groet Henk

Mooie details
Grt
Charly

Wat een fantastisch mooie foto!
Groet, Erna

Fraai portret en een even fraai verhaal. En dat van Gejo mag er ook zijn.

prachtig zo. ik denk nog even terug aan Anneke 66 die had er ook wat mee...
grt. Guido

Grappig, ik had ook een tamme Kauw. Jacob, heette hij. Ik kreeg hem als nestjong uit een nest dat in de schoorsteen van mijn schoonouderlijk huis zat. Die woningen werden in het voorjaar van 1987 (.....) gerenoveerd en één van de acties was het opnieuw opmetselen van de schoorstenen. Daarin zaten zo hier en daar Kauwennesten. Niet fijn, maar zo ging dat gewoon: de werklui gooiden als het uitkwam de nesten gewoon naar beneden. Mijn schoonpa vroeg toen of ze hem wilden waarschuwen als er weer een nest gevonden was. Binnen 5 minuten stonden ze aan de deur met een nest met 3 jongen. Eentje hield mijn schoonpa, die ontsnapte later (eeeh, de Kauw, niet mijn schoonpa...), eentje kreeg ik en de derde redde het niet. Ik woonde destijds buitenaf en als we gingen wandelen vloog Jacob gewoon mee. Soms mengde hij zich in een groepje overvliegende Kauwtjes, maar als je hem dan riep kwam hij ook gelijk weer terug, laag aanvliegend en op het laatste moment zich opwerpend om op mijn schouder of boven op mijn hoofd te landen. Jacob kon zijn eigen naam zeggen en "lekker hè?". Mijn twee katten hadden diep respect voor hem als hij met wijd opengesperde snavel dreigend voor hen stond of zelfs wel op hen af ging. Ik kreeg Jacob in het voorjaar van 1987 en hij stierf in 2009, het jaar van mijn hartaanval. Jacob stierf toen ik in het ziekenhuis lag. Ik zeg altijd: hij is in plaats van mij gegaan. 22 jaar is hij geworden en met elke rui een beetje grijzer.....een heerlijke schavuit was het.

Gr. Harry

Och wat een prachtig verhaal Harry. En de diepere betekenis die het voor jou heeft. Wat heeft birdpix dan toch ook een sociale, verbindende betekenis. Dank je dat je dit wilde delen

Groet Henk

@Harry, indrukwekkend en zeker is BP ook een sociaal medium voor gewone en bijzondere vogels.
groet Guido

Prachtige kop met vele subtiele kleurnuances! Heel mooi stijlvol portret van deze vaak verguisde soort!
Groet,Fons

Prachtig portret en dank voor de ontroerende verhalen.

Alle verhalen onder deze foto vind ik minstens zo boeiend als de foto zelf. Maar ook de roek zelf heb je prachtig geportretteerd. Ik ga gewoon de foto en de verhalen een nominatie geven.

Groeten, Vincent

Zo Harry….prachtverhaal zeg met voor jou de goede afloop. En jacob is dus 22 jaar oud geworden. Het hoornvlies van mijn moeder is overigens volledig hersteld.

Prachtig portret Henk. Je verhaal ken ik
Een buurjongen had ook een tamme kauw. Die zat ook te wachten in een boom tot de school uitkwam en dan ging hij op de stuur van z'n fiets zitten. Als wij opzoekertje speelden wisten meteen waar Wim zo heten de buurjongen zich verstopte. Die is waarschijnlijk vergiftigd omdat ze dachten dat hij in de bessen zat van de buren
Gr Kees

Wat een schitterend gedetailleerd kopportret is dit zeg.
groeten, Rob

Prachtige foto en dito verhaal. Hier hebben we ze niet of nauwelijks en wanneer ik in gebieden kom waar ze te vinden zijn probeer ik ze altijd even mee te pakken. Tot een fatsoenlijke foto heeft dit nooit geleid: schuw en meestal in groepen. Zo'n portret is dan wel fantastisch zeg - prachtig in scherpte en details. Normaal ben ik niet van de portretten, maar hier maak ik graag een uitzondering . Groet, Hans

Heerlijk portret en wat een prachtige verhalen onder de foto.

Bedankt allemaal voor de opzienbarende verhalen en commentaren. Of..........Hoe een nietsvermoedende Roek een bijrol speelde in een historisch Kauwendrama.


Groet Henk

Had deze even gemist (hoe kan je dit nu over het hoofd zien?), maar wat een prachtig portret. Stoere kop. En de wereld weerspiegeld in het oog.
Mooie verhalen ook.
(In de film Spreeuwenwerk van Joost Tinbergen heeft hij een tamme spreeuw. Joost fluit op een gegeven moment de Internationale, en de spreeuw komt dan met zijn snavel zijn lippen verder uiteen duwen, op zoek naar prooitjes, zoals Tinbergen uitlegt. Joost wil zo laten zien hoe een spreeuw in het gras zijn snavel spert op zoek naar emelten. Film gaat over de energiehuishouding van de spreeuw).
Groet,
sieb

Wat nog een interessante toevoeging aan het verhaal Sieb. De internationale gefloten door Joost daar viel die spreeuw waarschijnlijk alleen al de bek van open.
Hoewel........ spreeuwen houden wel van een sterk collectief.

Groet Henk