Ik vind het prachtig! Dubbel kopportret, met een heel duidelijke interactie. De zelfverzekerde kuif rechts ten opzichte van de wat bescheidener kuif links, mooi!
Scherpte vind ik goed, het wit idem dito.
Er zijn wat kleine dingetjes die ik zie: het puntje dat uit de keel van de rechterstern lijkt te piepen. Wat zou het zijn? Misschien gewoon een veertje.
Ook is er onderaan, bij de rechterstern, net nog een stukje vleugel zichtbaar waarvan ik in eerste instantie denk dat het wel te missen valt. Maar toch .... het geeft wel iets aan over de houding.
Deze foto gaat misschien primair over een voedseloverdracht, maar secondair ook over lichaamstaal. en daarom vind ik de aansnijding onder goed gekozen.
Soms zou ik willen dat ik wat meer over vogels weet - want op een foto als deze denk ik te zien wat de verhoudingen zijn tussen de twee, welke de dominante is en welke de onderdanige, dat soort dingen.
Maar misschien heb ik het dan wel helemaal mis!
In elk geval: voor mij een heel mooie registratie van een gebeuren in de vogelwereld. En daarom waardevol.
grtz, josephine

Prachtig toch?
Misschien mis je qua beleving de geur, de herrie en de vele ander vogels eromheen, Marcel.
Als je uit zoiets een heel klein stukje snijdt, dan verandert er iets aan wat het eigenlijk was (denk ik).
gr
G

Wat hier gebeurde is het volgende. Ik heb er de literatuur op na moeten slaan, want hiervoor ken ik de soort niet goed genoeg.
Dit is een paar dat een vliegvlug jong heeft. Het mannetje kwam de kolonie in en had klaarblijkelijk wel zin om het nog een keer te proberen. Het vrouwtje dat op het jong past, doet wat halfslachtig mee aan de paringsdans, maar weigert het aangeboden visje.
Het jong kijkt er vertwijfeld naar en zie je denken, "komt er nog wat". Probeert de aandacht van het mannetje te trekken, maar die heeft andere plannen met dat visje. Uiteindelijk blijft het mannetje vertwijfeld met de vis staan. Of het jong de vis alsnog gekregen heeft weet ik niet. De patstelling duurde mij wat te lang.

In een foto wordt een vierdimensionale wereld teruggebracht tot een tweedimensionale, wat Gerard ook al ongeveer zegt. Geen wonder dat er wat verloren gaat, maar wat er hier van is overgebleven, Is werkelijk prachtig.


Groet Henk

Misschien is het inderdaad wat Gerard en Henk zeggen. Het lukt inderdaad niet altijd om die speciale beleving in een foto te pakken.

Voor mij een herkenbare foto, Marcel. Bij het fotograferen van de Dougalls Stern meerdere malen deze scene in de Grote Stern kolonie kunnen waarnemen en plaatste dit onder de "hofmakerij" noemer. Versterking van de onderlinge band, of " hier, deze is voor jou" of, zoals ik heb kunnen vastleggen zonder een jong erbij, duidelijk een vorm van hofmakerij, meer kan ik er niet van maken.
Kunnen we de Dougalls Stern nog verwachten, Marcel?

De beleving, die je bij het maken van een foto heb, is toch de herinnering en die komt alleen maar terug bij jezelf bij het zien van de foto. Bij deze foto b.v. van Wies: https://www.birdpix.nl/album_page.php?pic_id=467134 lukt het wel goed om de beleving over te brengen maar bij jouw foto leidt de achtergrond teveel af en is er te weinig interactie tussen de vogels. De foto mist ook teveel scherpte op de witten. Komt de beleving bij mij dan ook niet over, jazeker wel. Vorig jaar genoten op Texel van die enorme kolonie daar. Er werd volop gevoerd en het was een spektakel van jawelste. Maar er viel qua fotografie niets van te maken, niet bij zonsopkomst, niet overdags en ook al niet bij zonsondergang. Gewoon te druk en ook de achtergrond deed niet mee aan wat 'rust'. Je moet er ook niet aan beginnen om een 'beleving' proberen over te brengen op de kijker, waarom de erkenning van anderen als je er zelf best tevreden mee bent? Van geen erkenning wordt je onzeker en dat knaagt aan je hobby terwijl juist dat schouderklopje aan jezelf, van het tevreden zijn, je de erkenning geeft aan het goed bezig zijn. En mij spreekt de foto aan, zeker qua beleving, niet nomi-waardig maar die dingen zijn net zo veel waard als paardenbloempluizen die door de lucht zweven. Mooi dat een beschrijving een beleving kan geven.

Groet Kees

@Leerdammerkees Dank voor jouw reactie. Ik denk dat je gelijk hebt met die achtergrond en de drukke omgeving. Die foto van Wies is een goed voorbeeld van een vergelijkbare situatie, die wel werkt. En dat verschil al in het veld zien, maakt je denk ik een betere fotograaf.

Met mijn vraag en twijfel ging het niet om de waardering van anderen, maar meer over hoe ik naar mijn eigen werk kijk.

Zo werd bijvoorbeeld mijn recente foto van de Patrijs hier erg goed gewaardeerd, terwijl de foto mijzelf ook niet zoveel deed.
https://www.birdpix.nl/album_page.php?pic_id=499580

Ja technisch is het wel ok, maar de foto zelf vond ik wat gewoontjes. En dan is het heel leuk dat die foto zo enthousiast wordt ontvangen en dat waardeer ik ook wel, maar dat verandert mijn primaire gevoel over de foto niet. Tegelijkertijd leer je daarvan dat je af en toe ook foto’s moet plaatsen, waar jezelf je twijfels bij hebt. Misschien ben je gewoon te streng voor jezelf.

Deze foto van de Scholeksters op vrijwel dezelfde plek genomen vind ik daarentegen zelf beter geslaagd, hoewel technisch wat minder. De expressiviteit van de dieren heb ik naar mij mening goed getroffen.
https://www.birdpix.nl/album_page.php?pic_id=499415

Mooie foto, fraai de interactie vastgelegd! En interessante reacties bij de foto. De achtergrond werkt inderdaad niet zo mee. Dat lijkt vaker lastig met digiscopen, als ik allerlei "digiscooppix" bekijk. Je kan de vogel dichtbij halen, maar moeilijk los maken van zijn omgeving. Een laag standpunt is waarschijnlijk lastig. Toch, als ik een depth of field calculator invul op 1000 mm, f/6.1, MFT camera, aangenomen afstand 30 m, dan kom ik op een DOF van 30 cm. Het is dus zeker niet onmogelijk om de achtergrond rustig te krijgen. Dan moet je alleen de camera flink laag hebben staan, om voldoende DOF's afstand tussen vogel en achtergrond te hebben. Werk je met een normaal hoog statief onder de telescoop, of met een grondstatief?

Groeten, Vincent

Ik vind het een prachtige foto.
Mee eens dat het door Kees aangegeven voorbeeld mooier, rustiger oogt. Voor mij onderstreept dat vooral het grote belang van een laagstandpunt, waardoor je veel sneller een rustige achtergrond krijgt.
Maar een laag standpunt is niet altijd makkelijk te realiseren. (En met digiscopen misschien wel helemaal niet??? Ik heb daar geen verstand van, maar dat is hoe ik dat inschat.)

Groet, Erna

@Vincent, @Erna Ik had graag een lager standpunt gehad, maar dat was hier niet mogelijk. Ik bevond mij al op een kade en vlak voor mij een hek, waar je liever niet doorheen fotografeert.
Ik ben voor digiscopen afhankelijk van een stevig statief en de laagste stand van het statief is mijn limiet. Mijn statief kan in theorie tot vlak boven de grond. Als het nodig is en ik krijg voldoende tijd, dan doe ik dat ook. Ik heb hem ook wel eens op 2.00 meter plus staan, dan kan ik als ik om mijn tenen sta, nog net door de telescoop kijken.
Nu heb je met digiscopen normaal gesproken minder last van een hoog standpunt omdat je gemiddeld van een grotere afstand fotografeert.
Voor de DOF calculatie moet je toch uitgaan van de werkelijke brandpuntsafstand van de combinatie?. Dus dan moet je uitgaan van 500 mm. Dan zou de DOF dus toe moeten nemen.

Duidelijk, Marcel!

Je equivalente 1000 mm was blijkbaar al inclusief cropfactor van de camera. Dan heb je inderdaad gelijk. Ik weet nooit precies hoe je op de equivalente getallen voor de digiscoping komt.

Groeten, Vincent