Heel triest om te zien. Toch goed dat je het plaatst. Ik heb op Facebook een bericht gelezen over meelwormen en vogels, wat ik even met jullie wil delen:

"En nog even over de meelwormen, daarvan wordt gezegd die beter niet te voeren omdat ze door de maagwand van de vogel heen zouden kunnen knagen. Heb hierin wat ervaring, omdat ik vroeger veel terraria heb gehad, en meelwormen een soort van basisvoedsel was, naast ander voer als krekels, sprinkhanen, maden, wasmotten etc. De meelwormen werden wel goed gevoed om ze zo gezond mogelijk te houden, met havermout, appelschillen (ja, ze eten alles) en een schep vitaminen erbij, dat gebeurd bij veel mensen niet, alleen een droge boterham geeft geen gezonde meelwormen. Bij gezonde reptielen/vogels gaat dat goed, zij bijten/doden de meelworm voordat ze deze doorslikken, dat zie ik ook bij vogels gebeuren, dat ze de meelworm eerst doodbijten of slaan voor ze te nuttigen. Bij ongezonde/hongerige dieren moet je echter oppassen, die zijn vaak te zwak of te gulzig om de meelwormen eerst te doden, dan kan je problemen krijgen, reden dat ook nieuwe beesten eerst bij mij in quarantaine gingen met alleen ander voedsel. Of het hier dus verstandig was om meelwormen te strooien, met het weten dat de vogel al niet heel gezond was, kan je je dus afvragen. Verder daarbij opgemerkt dat veel fotografen tegenwoordig gedroogde/dode meelwormen gebruiken, dat is gemakkrlijker dan kweken, hoe gezond dat voor een vogel is en/of bijwerkingen, is mij niet bekend."

Groeten, Vincent

Triest.
Een vogel die normaal gesproken een gevarieerd aanbod aan levende organismen en wellicht plantenwortels eet lijkt ineens (grotendeels?) overgeschakeld op gemaksvoedsel in de vorm van (gedroogde?) meelwormen.
Ben er niet geweest en kan, sowieso op afstand, niet zeggen dat dit de oorzaak is geweest, maar helemaal goed lijkt het mij niet.

@d

Je moet dan ook wel volkomen van het padje af zijn om zo’n super tam diertje meelwormen te gaan voeren. Dan ben je echt alleen maar geïnteresseerd in de mooiste foto en niet het leven en welzijn van de vogel.

Weer een zeldzame vogel naar de verdoemenis dankzij een niets ontziende mentaliteit om het mooiste plaatje te schieten. Walgelijk......

Gr. Harry

Voeren met meelwormen lijkt totaal overbodig, als ik de verhalen hoor over hoe tam dit beestje was. Maar ik denk dat het verband tussen zijn dood en het voeren met meelwormen bepaald niet zeker is. En als er wel een verband is, dan zal deze man ongetwijfeld geen enkel vermoeden hebben gehad dat meelwormen schadelijk voor het beestje kunnen zijn. Meelwormen worden gewoon aanbevolen als vogelvoer op sites van o.a. vogelbescherming en vivara. Ook broertje de waterral wordt nog al eens gevoerd met meelwormen (denk aan de klassiekers van Adri Hoogendijk of Ton Döpp).

Maar klopt het dat er risico's zitten aan het voeren met levende meelwormen? Wanneer kan dat wel/niet? Moet je inderdaad oppassen in het geval van verzwakte / hongerige vogels, zoals in de tekst hierboven wordt gesuggereerd?

Groeten, Vincent

Triest beeld, zeker met de afloop indachtig. Speculeren heeft niet zoveel zin op dit moment, hopelijk kunnen ze bij Naturalis nog iets achterhalen.
Aanhakend bij Marcel is het natuurlijk volstrekt van de zotte om met voer te gaan strooien midden in het gebied waar het beestje al dagen druk loopt te foerageren, en er aan eten overduidelijk geen enkel gebrek is. Voor 'de mooiste foto' werkt het daarnaast ook nog eens contra-productief want nu liggen er opeens allemaal van die wormen in het beeld. Van fotografie had de meneer in kwestie denk ik ook al weinig kaas gegeten, op foto's zag ik hem - staand in het water - alsnog van bovenaf fotograferen. Kortom: (mogelijk) verstorend, in elk geval totaal zinloos en gezien de situatie ter plaatse uitermate wonderlijk. Overigens net zo wonderlijk is het, dat er door niemand iets van gezegd schijnt te zijn (dit is wel tweedehands informatie, want ik was er zelf niet bij). Zoals Vincent aangeeft, misschien weet de man niet beter, maar dat is er in elk geval dan ook niet beter van geworden op deze manier.....

Niks voor jou hoor, Harry, een baan bij de recherche. Jij zou de verdachte al opsluiten vóór het onderzoek😊.
Je bent pas schuldig als het bewijs geleverd is, en tot die tijd zijn er slechts scenario's.
Zo ook hier - wellicht komt het door die rare man. Maar zeker weten doen we het niet.
Eerst maar eens de sectie afwachten.

Maar sowieso: dit klikt allemaal wel heel bizar. Een beetje voeren bij een moeilijke soort, ok, maar in dit geval?
gr
G

Dus hebben alle foto's van dit vogeltje een vervelende bijsmaak. Dat is jammer toch.

@Gerard: je hebt helemaal gelijk. Maar ik zie dit wel weer als een vervelende exponent van het gegeven: zeldzame vogel - hordes fotografen op jacht naar hun score - dode vogel. Er zijn zoveel van die situaties met als ander triest dieptepunt die Sneeuwuil die zich al opgejaagd te pletter vloog. We hebben de gekte gezien bij die Roodkeelnachtegaal die ook vetgemest werd met Meelwormen, ik heb op Vlieland hordes fotografen als een op hol geslagen kudde vanaf de aanlegsteiger door de volle lengte van de Dorpsstraat zien rennen om het beste plekje te bemachtigen bij de Aziatische Roodborsttapuit op het kerkhofje, we hoorden verhalen over fotografen die heel comfortabel in hun klapstoeltje zaten te posten bij de broedplek van de Draaihals, ik heb zelf een paar jaar geleden een cordon van minimaal 40 fotografen op linie in een weiland zien staan bij de Bruine Klauwier........en ieder zijn hobby, maar ik vind dat soort massaliteit niks te maken hebben met natuurliefde, maar alles met "je topplaat scoren" (en daarna uiteraard hier op BP zoveel mogelijk loftrompetten en nominaties). En als er dan een individu zich heel ondeskundig gedraagt in zijn drang naar een topfoto en er óók nog eens niemand iets van zegt (want iedere fotograaf om die man heen profiteert natuurlijk fijn mee van zijn meelwormen...), als dat inderdaad zo is dan zakt me daar verschrikkelijk de broek van af. Dan zijn die omstanders net zo fout als de "dader" zelf.
Ben benieuwd wat de sectie oplevert.....

Gr. Harry

Harry,
Het kan ook zijn dat je alleen maar je topsoort wil ZIEN. Er staan namelijk ook gewoon (veel) vogelaars tussen, met scopes.
Het zijn niet alleen maar fotografen. Ik geef toe, die gaan vaak een stapje verder naar voren dan de ware vogelaar, die geen foto nodig heeft.
Maar ik ben ook bij de nodige zeldzaamheden geweest, waar het heel gezellig was en iedereen zich normaal gedroeg. Ik zie ook fotografen elkaar wel eens terugfluiten.
Dus ook dit is minder zwart-wit dan je denkt. Maar het kan verkeerd gaan, en dit kan een voorbeeld zijn.
En hoe je een 'natuurbeleving' ervaart is aan iedereen zelf. Ik loop heel graag moederziel alleen op het strand van Terschelling, maar kan ook zéér genieten in een kring van 50 vogelaars die om een Notenkraker staan (mijn eerste in Nederland!).
gr
G

Dit wil je idd niet meemaken als vogelfotograaf. Ik had een paar dagen ervoor niet het flauwste vermoeden dat deze vogel het niet zou redden. Ja, er waren op een gegeven moment zo'n tien kijkers, waarvan enkelen alleen met een verrekijker of telescoop. Maar iedereen gedroeg zich voorbeeldig aan de waterkant. Zittend of op de buik liggend werden de plaatjes geschoten. Na de ochtend gingen de meesten naar huis. De vogel bleef in de middag even actief. Wel werd een vraag gesteld aan de ontdekker van de vogel over zijn conditie, omdat er een paar veren ontbraken. Hij meende dat het beestje in de rui was.

Ik ga niet naar elke zeldzaamheid en als ik er ben dan ervaar ik maar zelden een bovenmatige verstoring. Het is wel zaak voldoende afstand te bewaren, uitgezonderd als de vogels zelf naar je toe komen, zoals de Morinellen wel eens doen. En de term 'afstand houden' moet nu toch wel ons systeem zitten.

groet,
Cor

Ik heb het hele verhaal ook meegekregen, hier ziet hij er inderdaad behoorlijk ziek uit.

Ik ben er op een donderdag geweest (de dag voor jou dus Eric), het beestje leek nergens last van te hebben, was druk aan het foerageren, ving o.a. bootsmannetje en een juffertje. Was druk aan het badderen en poetsen en liep vlak langs de aanwezige fotografen heen zonder ook maar op of om te kijken.

Het beestje had een rare plek aan de linkerkant in de nek en dit kan heel goed van een teek zijn geweest, zeker weten doe je het natuurlijk nooit maar goed zag het er niet uit.

Op Lesbos heb ik overigens ooit een man en vrouw adult Klein Waterhoen gefotografeerd en ook die kwamen binnen de 2 meter langs me lopen en vertoonden precies hetzelfde gedrag (trokken zich niks van me aan, die foto's staan overigens ook hier op bp)