Fraaie schilderachtige oplossing;beter dan de gangbare registratieplaten van dit soort zeldzaamheden..
Mooi Josephine!
Groet,Fons

En dan het oogje met een mooie twinkeling en fijn scherp!
Lijkt me een mooie ervaring deze vogel te zien.

Groet Wil

Ah, jullie zijn daar ook geweest. Toch wel mooi, de situatie is zoals-ie is, goede weergave.

Willem

Zo, een zeldzame ontmoeting. Ik vind dat je er nog een knappe foto van hebt weten te maken Josephine!

Gr. Harry

Alle kenmerken mooi zichtbaar, Josephine. Leuk dat het gelukt is ! Inderdaad, beweeglijk en lastig. En dat laatste lag niet alleen aan het beestje. Aangezien een aantal mensen meende dat bijna ín de struiken zitten het beste was, was er voor de rest vanaf de overzijde van het pad bijna niks te zien én bleef het beest, toen ik er was, continue diep weg zitten. Pogingen om mensen te overtuigen aan de andere zijde van het pad te gaan wachten zodat (1) meer mensen hem konden zien (op veilige Corona-afstand van elkaar) en (2) dat de kans zou toenemen dat vogel naar de rand van de begroeiing zou komen, werkten maar deels. Want, zodra de vogel weer gezien werd, verdwenen de goede voornemens als sneeuw voor de zon ... Maar dit allemaal geheel terzijde, jij hebt 'm in elk geval ! Groet, Hans

Wat fijn om zo'n bijzondere soort voor de lens te krijgen. Ik ben hem nog nooit tegen gekomen. Je wilt hem vaak beter voor je lens maar moet gewoon genoegen nemen met hoe hij zich presenteert. Ik vind het een pracht exemplaar.
Groet Wouter

Je hebt er toch iets moois van gemaakt ondanks al het gebladerte.
grt. Guido

Juist mooi zo met de wazige bladeren.
gr. Christina

Ik vind dat wel leuk: een vogel vastleggen in zijn omgeving. Door die wirwar van takjes heen en toch duidelijk en herkenbaar in beeld.
Fijn ook dat de kleur van zijn staart terugkomt in de blaadjes.
Dat is natuurlijk ook wel geluk hebben, want de meeste blaadjes zijn tenslotte groen.
Duindoorn is wat in mij opkomt.

Mensen bedankt! Wat fijn dat jullie deze foto waarderen.
@ Erik: inderdaad duindoorn
@ Hans: Het viel mee met het aantal mensen, toen wij er waren. Voordat we ons bij die groep voegden viel 1 man op, die de anderhalve meter afstand opvatte als: ik moet er anderhalve meter voor gaan staan, haast in de struiken dus. De andere, al dan niet met mondkapjes die dan weer al dan niet op de correcte manier werden gedragen, bleven aan de overkant van het pad staan dus eigenlijk heel netjes.
Van een heel andere orde was het gevloek dat uit de monden van verschillende fotografen was. De meest opvallende had zijn camera met toeter op statief staan en kankerde aan één stuk door dat hij daardoor niet kon scherpstellen en dat die takjes er telkens voor kwamen. Helaas was zijn apparatuur niet geschikt voor het fotograferen voor blauwstaartjes in struikjes, ben ik bang. Al merkte ik ook wel dat autofocus weinig waard is in die omstandigheden - ach, dat is nou eenmaal de sport. Maar het was wel besmettelijk, dat gevloek, want je hoorde iedereen boos worden omdat het maar niet lukte. En boos worden als er iemand een halve stap naar voren durfde te doen. En boos omdat de accu leeg was, en boos omdat het kaartje vol was, en eigenlijk was iedereen boos. Bij zo'n lastig vogelbeestje zijn de zenuwen strak gespannen, dat is duidelijk.
Toch slecht voor je gemoedsrust. Maar meestal gaat het heel gemoedelijk he, zo'n twitch. Het zal de stand van de maan wel zijn geweest.

We hebben hier een fotograaf gehad, Arno ten Hoeve, die een periode vooral van die foto's maakte waarbj het vogeltje als het ware ingebed in wazige blaadjes zat. Ik vond dat erg mooi - deze foto is dus een beetje door hem geinspireerd, maar haalt het niet bij zijn foto's. Jammer dat we niets meer van hem zien.

grtz, josephine

Mooi Josephine, goed gebruik gemaakt van de beperkingen!
Zeer geheimzinnig inderdaad!

Boze fotografen?
Ik heb al we meermalen tussen groepjes fotografen gestaan maar dat heb ik gelukkig nooit meegemaakt. Eerder was er dan sprake van een gemoedelijke sfeer. Jammer, dat.
gr
G

Ze waren niet echt boos op elkaar hoor! Het was meer hardop kankeren en vloeken. Eigenlijk wel vermakelijk om te zien. Maar inderdaad, de meeste twitches gaan heel gemoedelijk, en iedereen is blij. In dit geval leken de meeste fotografen vooral heel ontevreden te zijn op de autofocus van hun camera.
grtz, josephine

Prachtig, met al die waas, en daarbij scherp wat scherp moet zijn, spannend beeld.
Leuk dat je Arno ten Hoeve noemt. Bij fotograaf van de maand was zo'n vraag naar een fotograaf die je erg inspireert. Ik had er 3, Peter Teune, Arno ten Hoeve en Hendrik van Kampen. Voor nieuwe birdpixers ook interessant om eens langs hun vogelfoto's te dwalen.
Groet,
sieb