Mooi man....dit zie ik dan toch veel liever dan die gelikte vogelhut-foto's. DIT is natuurbeleving!

Gr. Harry

Wat gaaf om deze tegen het lijf te lopen en dan ook nog te platen. Goed gelukt en fijn dat je de bewerkingen er bij beschrijft want daar leer ik veel van.

Groet Wouter

Er gaat niks boven dit soort ervaringen, als je dan nog foto's kunt maken mag je blij zijn.

Ook ik vindt dit het mooiste, ik wandel veel. Kans dat je dit tegenkomt is uiteraard heel klein, maar daarom des te specialer.

Echter vindt ik het ook jammer dat steeds weer de hutfotografie in de min wordt gezet. En dan heb ik het niet over havik of buizerd foto's alleen, maar in het algemeen.

Er zijn hier van die mensen, die vinden een foto gemaakt vanuit eigen tuin (in een hutje) heel mooi en geven nomi's, maar als ze horen/lezen dat de foto is gemaakt vanuit een (betaalde) vogelhut, vinden ze het plotseling niks ??? Vind ik zeer dubbel zoiets.

Wat is het verschil, er wordt gevoerd en gecamoufleerd gefotografeerd. Er wordt een setting gemaakt en die kun je zo natuurlijk mogelijk maken als je zelf wil.

Ik draaf nu te ver door, maar wilde dit toch ff kwijt.

En om nog eens op deze foto terug te komen, heel speciaal en mooi.

Grt. Jurgen

Zo dan! Dat moet je maar treffen. Mooi in de spotlights ook nog. De radiaal vervaging heeft mooi uitgepakt.

Ha Jurgen, er is natuurlijk niks mis met een dagje in een betaalde hut zitten. Ik weeg zelf bij nomineren ook wel mee hoe veel bewondering ik heb voor de totstandkoming. En dan vind ik bijvoorbeeld het werk van Cor erg knap, om zo'n heel project zelfstandig op te zetten. Betekent niet dat ik iets heb tégen foto's uit een commerciële hut, maar die zijn natuurlijk veel makkelijker te maken.

Daarnaast zijn er in mijn ogen (!) een paar minpunten aan de commerciële hutfotografie. Het eerste is dat er mensen zijn die week in week uit veel geld uitgeven aan die hutten om daar met dure apparatuur mooie foto's te schieten. Vervolgens laten ze die zien aan hun duizenden volgers op social media zonder te vermelden dat ze in een hut zaten, en het regent bewonderende reacties. Ik krijg daar kromme tenen van. En dat straalt een beetje af op alle normale gebruikers van hutten.

Het tweede is de voorspelbaarheid van de foto's, met bekende "hutsoorten" op een typische "hutsetting" met mosbedje of vermolmde stronk. Ik ben daar gewoon een beetje op uitgekeken.

Ik begrijp dat je reageert op de opmerkingen hierboven. Maar ik heb met deze foto of de beschrijving helemaal geen toespeling willen maken op hutfotografie. Dit is gewoon mijn foto, niks meer of niks minder.

Groeten, Vincent

Heb je de havik dan eigenlijk verstoord? En had je mazzel dat hij zijn prooi mee nam?
(Wel mooie foto en belevenis!). Verstoren doe je in een hut dan weer niet, je helpt ze zelfs een beetje (maar ik ben het eens met de geliktheid)

Groet,
Richard

Geweldige belevenis Vincent en goed gereageerd man!
Mooie natuurlijke foto, ook nog na je bewerkingen 😀.
Gefeliciteerd met deze.
gr
G

Ja Richard, eigenlijk wel. Hij zat daar te zitten zoals hier op de foto, dus ik had verwacht/gehoopt dat hij dat vanaf de andere kant ook wel zou tolereren. Als hij zijn prooi niet had kunnen dragen, was hij misschien ook wel blijven zitten.

Groeten, Vincent

Dit zijn wel de meer bijzondere ervaringen, en het heeft je een beeld opgeleverd dat het verhaal goed illustreert. Zo gaat het er aan toe. Horen, interpreteren wat er aan de hand is, op zoek gaan en hopelijk rolt er nog een leuke foto uit.

@Jurgen: vooropgesteld dat iedereen moet doen waar hij/zij zich het prettigst bij voelt, ik denk dat het precies het uitgekeken zijn op bepaalde fotosettings (zie opmerking Vincent) is, dat maakt dat sommigen misschien iets minder enthousiast reageren op bepaalde foto's. Een zelfgemaakte setting in de tuin kan verfrissend en nieuw zijn en zet je als kijker aan om enthousiast te reageren. Wat mij betreft dus niks tegen de fotograaf of het feit dát de foto in hut XYZ is gemaakt, maar meer een soort verzadiging van het kijken naar dezelfde opnames. Neem die mantelende havik ergens voor een hut in Brabant. Voor de maker zelf al dit elke keer weer een spectaculair moment zijn, maar mijn enthousiasme, als kijker, neemt na de zoveelste foto toch echt wel af ... (dat geldt overigens óók bij de zoveelste foto van bijvoorbeeld een rosse franjepoot, sperwers aan de badrand etc). Dus voor mij is het niet dubbel om op de ene foto wél en op de andere foto niét te reageren.

@Vincent: het onderscheid dat je maakt tussen 'normale hutgebruikers' en zij met duur spul en veel in hutten zitten vind ik dan ook wel weer een beetje kort door de bocht .

groet,
Hans

Groet,
Hans
Edit: taalfoutjes gecorrigeerd

Prachtig en jaloers makend moment te pakken Vincent.
Groet RTL

Het is natuurlijk onwijs gaaf om dit gebeuren zomaar te mogen meemaken, en het ook nog te kunnen vastleggen. Goed gereageerd dus, en het is een spannende foto.

Misschien dat er eens een forum-item moet komen over hutfotografie, want het onderwerp komt vaak voorbij, en het lijkt soms wel alsof het minderwaardige fotografie betreft.
Zelf vind ik dat niet. Prima toch, wanneer je al dan niet tegen geld en al dan niet met dure apparatuur bereid bent jezelf op te sluiten in een oncomfortabele hut, en reetketelsteen te krijgen van de lange zit. Volgens mij is de beleving om zo bovenop de vogels te zitten magnifiek, en iets dat je in de vrije natuur natuurlijk vrijwel nooit zult beleven. En ook iets om verslaafd aan te raken.
Ik sta daar wel zo in als Hans: je ziet soms toch wel veel van het zelfde, en dat is niet eens omdat sommige fotografen 6 foto's van de zelfde badderende appelvink aanbieden, maar omdat de setting toch vaak min of meer het zelfde is: bemost takje, watertje, je kent het wel.
Maar hoe anders is zo'n foto eigenlijk als je ze vergelijkt met de vele extreem laag standpuntplaatjes, gefotografeerd in waadpak of vanuit een camouflagenetje, van rosse franjepoten, futen, of wat voor vogels zich daar maar voor lenen? Ook die zijn zo ongeveer altijd het zelfde: prachtig vage voor - en - achtergrond, beest met druppel aan de snavel in profiel, liefst ook nog van links naar rechts kijkend want logischer.
Adembenemend mooie foto's, waarvan er vele op birdpix te bewonderen zijn.

Maar gun iedereen zijn eigen lol, veroordeel niet een bepaalde groep fotografen in de veronderstelling dat wat zij doen alleen maar makkelijk zat is, of supersaai omdat er al zo veel foto's in die setting te zien zijn!
Ik geloof nooit dat één van beide manieren van fotograferen moeilijker is dan de ander. Ik denk wel dat het aangeeft wat iemand er voor over heeft. Wil je door het water in een waadpak, onder een stom netje in de nattigheid liggen, misschien wel uren lang? Doen! Mij krijg je nooit van je leven zo ver. Maar ik heb bewondering voor wie dat kennelijk niet te veel is, en ben jaloers op de foto's die het oplevert.
Wil je uren in een klein hokje zitten, waar je soms zelfs de dag van te voren aanwezig moet zijn, daar dus de nacht doorbrengen, om die foto's te maken? Doen! Mij krijg je niet zo ver. Waarschijnlijk nooit, maar toch, misschien ooit wel. Ik vind het knap als je zo veel geduld hebt, en ben jaloers op de foto's die jullie maken.
Wil je de beste apparatuur hebben en ben je bereid vijf- tot tienduizend euri neer te leggen omdat je foto's dan beter worden? Vooral doen - rob a bank, whatever! (By the way, zullen we vriendjes worden? Ik ben stinkend jaloers op je spullen!

Jongens, gun het elkaar, wees vooral tevreden met wat je zelf hebt en kunt doen, en laat zien dat je het met plezier doet.

Gompie, ik ben weer lekker bezig zeg!
grtz, josephine

Heel misschien zou een apart album voor fotografie uit commerciele hutten een goed idee zijn.

Nou, m'n foto maakt wel wat los hoor!

@Hans: wat mij irriteert zijn niet die dure spullen of de tijd dat mensen daar zitten, maar dat ze krampachtig niet willen vertellen dat een foto vanuit een hut is gemaakt. Nog een stap verder: dat een foto bij De Valk roofvogels of bij de bijeneterhut in Drenthe is gemaakt.

@Josephine: helemaal eens dat we elkaar allemaal lekker elkaars pleziertje gunnen, linksom of rechtsom! En iedereen mag ook zelf bepalen wat voor foto's of fotografie hij bewondert van andere fotografen. Uiteindelijk fotografeer je als fotograaf voor je eigen plezier (hoop ik), en niet voor de waardering of status.

En alle anderen: ook bedankt voor jullie reacties. Wat mij betreft genoeg gezegd over hutten, deze foto heeft niks met een hut te maken

Groeten, Vincent

Ik had al een heel verhaal getypt over hutten enzo toen ik je laatste regel nog ff las...
prachtig moment beleefd en goed benut, meestal krijg je geen tijd en nog voordat jij m in de smiezen hebt is ie alweer weg.
Ik zie momenteel ook veel foto's van de roodhalsfuut of destijds van die purperkoet de roerdomp of de woudaap. eigenlijk zijn die momenten niet veel moeilijker als vanuit een hut.
Het mooiste is nu eenmaal als je iets onverwachts tegenkomt en je niet met 50 man erop staat.

groet johan

Leuke discussie, met ook een zeer rake opmerking van Josephine over de eenvormigheid, zeg eentonigheid, van andere categorieën zoals bv. van extreem lage standpuntfoto’s……………
Maar deze foto is van zeldzame klasse Vincent. Diepe buiging.


Henk

Heerlijke adrenaline momenten Vincent!
Met een fraai puur natuur aandenken!

Groet,
Bert

Mooi moment en super goed gereageerd, Vincent!
En niet te vergeten de bewerking, ook dat heb je heel netjes gedaan, complimenten.

Groet, Karin

Prachtig moment te pakken en knap vastgelegd. Wat een adrenaline-moment was dat!! Kan alleen maar hopen dit ooit eens mee te mogen maken. De bewerking die je er op los gelaten hebt pakt ook mooi uit. Vindt de donkere buitenrand van de foto er heel goed voor zorgen dat de omgeving wat rustiger oogt en tegelijkertijd de lichtere kop van de Havik beter eruit laat springen. De alerte en spiedende blik met dat prachtige oog is heel mooi. Knap gereageerd.

Groet,
Alwin K.

Super zeg dat je dit zag én zo kon vastleggen.
Dit zijn de geluksmomenten!!

Groeten,
Annie

Ja, dat zijn van die wauw momenten als dat voor je ogen gebeurd. Daar gaat je hart sneller van slaan en over jaren herinner je dat moment nog. Zo heb ik ook eens een ontmoeting met een havik in een bos gehad, ik zie het in gedachte zo weer gebeuren na al die jaren nog.
Prachtig toch als je zoiets beleefd en er ook nog een foto van kan maken. Mooi hoor de mantelende houding en de alerte blik van de havik.

wauw, wat prachtig vincent , wat een geluk had je hier.

Ik hou zelf ook erg van dit soort fotografie, en heb nog nooit een hut bezocht (vind te duur). en te makkelijk om iets vast te leggen, maar dat is mijn mening.

Nogmaals chapeau wat een plaat!

Groet, Jan