Het is even zoeken maar ik vind dit een prachtig beeld. Die donkere diepte, gecombineerd met de prachtige korstmossen op dat deel van de rots dat wel licht vangt, mooi verdeeld over het vlak.
En dan valt die schaduw eigenlijk eerst op - een beetje vogelaar wordt dan oplettend en ontdekt die mooie zwarte tapuit, als een wezentje dat kleiner dan zijn eigen schaduw is.
Met zwarte tapuiten is het wat mij betreft wel een beetje wonderlijk: in de eerst jaren dat ik in Extremadura kwam, zag ik ze best regelmatig, en fotografeerde ik ze ook veel. Met de niet zo beste camera van toen werden dat waardeloze plaatjes, maar ik ging er eigenlijk altijd van uit dat die beesten makkelijk te vinden waren. Tot ik ze eens beter wilde fotograferen, met nieuwere en betere apparatuur.
Pas toen ontdekte ik dat ze beslist niet makkelijk te vinden zijn; ik vind het altijd super leuk om er eentje ergens aan te treffen. Ze hebben wel vaste plekjes, door de jaren heen volgens mij, dus een volgende keer zou deze op jouw plekje waarschijnlijk al gewoon op je zitten wachten.
Ik heb het vermoeden dat de foto nog wel wat lichter kan - niet noodzakelijk, maar misschien voor een snellere herkenbaarheid van de tapuit.
Mooi!
grtz, josephine

Het is alsof de tapuit je wil misleiden. Alsof hij zich bewust is: Ik ben onzichtbaar gecamoufleerd bij deze rotsen met die vlekken erop.
Maar ik toon mijn dreigender evenbeeld hier nadrukkelijk. Het is alsof hij het uitprobeert en ervan geniet om zichzelf in zijn schaduw veel grootser te kunnen maken. En die rotsen met diepte door de schaduw en planten zijn mooi, maar zonder de nota bene onzichtbare tapuit werd het niet zo'n treffende foto.
Hester

Dank voor jullie mooie commentaar Hester en Josephine, bijna poëtisch.
Fijn dat jullie het beeld waarderen. Voor mij zit er een stuk beleving in wat je niet vangt in het beeld. Het is daarom maar de vraag of dat deels herkend wordt. Voor mij was dit zelfs een hele nieuwe soort. Ik ontdekte de vogel in een flits toen hij onderlangs de rots ineens langs schoot. Er vlogen ook tientallen huiszwaluwen rond de brug. Zwart vogeltje, witte stuit, maar he?? tapuit toch? Moet een zwarte zijn. Spannend. Snel teruggevonden. Het nietige wezentje tov de berg claimde wel de hele rotswand over zo'n 400 m. Zo leek het.
Op de foto kijk je heel erg de diepte in. Met het tapuitje in beeld wordt dat mooi zichtbaar
vriendelijke groet
Paul

Voor mij is dit een foto waardoor je opeens begrijpt hoe alles op zijn plek valt.