Al is het de enigste plaat hij is prachtig Kevin,

Peter, waaraan kun je zien dat hier in de nabewerking vervaging is toegepast? Die overgangen van scherpte naar onscherpte en andersom zijn best abrupt, maar niet gek met dat lage standpunt en een diafragma f/4.

@ Adri
Kijk maar eens naar de linkerpoot, waar de scherpte abrupt veranderd. Als je achter de waterspreeuw naar de scherpteovergang kijkt, zie je dat deze niet evenwijdig loopt, maar naar boven afwijkt. Dit lijkt mij fysisch niet mogelijk. De scherpte moet in hetzelfde vlak liggen. Ik heb ook wel eens foto's gemaakt met f/4, maar nog nooit een dergelijke scherpe begrenzing kunnen bewerkstelligen.

Peter, de ondergrond vertoont oneffenheden. De tenen van de linkerpootje gaan wat schuil achter zo'n opstaand randje. Achter de loopt de grens van scherpte en onscherpte niet horizontaal. Ik neem aan dat je dat bedoeld. Dat hoeft ook helemaal niet als de onder grond daar ook niet horizontaal loopt. Maar goed, ik hoef niet voor Kevin te praten en hem niet te verdedigen. Het gaat mij vooral om de technische kant van het verhaal.

Ik heb redelijk wat ervaring bij het fotograferen van paddestoelen met grote diafragma's. Daar zie je deze effecten vaak ook terug. Vandaar mijn reactie op jouw bericht.

Je hebt daar een aflopende oever met stenen, Peter. Je ziet de randen van die stenen in de voor- en achtergrond terug. Kijk maar naar de foto van de making-of, waar Kevin een link naar toevoegde.

Groet, Vincent

Ik kom er ook maar even tussen. Ik weet wat je bedoelt Vincent, ik ben er ook vaak langs geweest en dat klopt wat je zegt. En ik weet misschien op welk stukje de foto is gemaakt. Ja hoe weet ik anders waar het is. Ik woon daar gewoon in de buurt ben er bijna altijd dus.

Mooie foto. Natte tenen, zie ik op het linkerpootje en dat vervaagt ook wat Twee puntjes, die gele stengel achter de vogel 'stoort' wat en veel fotografen zullen dat 'wegstempelen' maar het is natuur en een vogelfoto mag wel wat minder 'clean'. En vind de foto iets te 'gelig', een wat 'lichtere en helderder' afwerking geeft de foto net dat beetje extra. Belangrijk, nee, maar met 'fotomodellen' mag de lat wel wat hoger liggen En aangaande die cijfers i.p.v. duimpjes of nomi's......

Vincent schreef:
"Heel, heel vroeger (voordat ik BP ooit gezien had) werkte BP met cijfers. Er ontstonden destijds teveel kliekjes van mensen die elkaar een hoge rating aan het geven waren".

Tja, vroeger was vogelfotografie iets van de 'geitenwollensokkengeneratie' en men wilde er graag bijhoren dus begrijpelijk dat 'kliekjesvorming' het gevoel gaf van 'erbij horen'. Sociaal media was toen iets wat nog niet bestond. Toch had BP vroeger al een goede vooruitziende blik op het fotografiegebeuren maar had men te weinig ervaring met de fotograferende mens. De tijden zijn zo veranderd en tegenwoordig loopt de 'happysocksgeneratie' rond te struinen in kleding die ik alleen aantrek als ik zondags naar de kerk ga En die laatste generatie 'kliekt' niet met elkaar (alleen als het gaat om locaties) maar zijn elkaars concurrenten want allemaal denken ze de beste te zijn En die 'kliekjesvorming' op BP, het was ff weg toen men minder nomi's had te besteden maar toen men dat ophief is het er langzaam weer ingeslopen. Het 'geven en nemen', BP werd FB.

Het nut van cijfers......ik had deze foto een 7.5 gegeven en dat met het oog op de bovenstaande 2 puntjes. Een duimpje of een nomi kan een 7 zijn maar ook een 10. Een foto die geen duimpjes of nomi's krijgt kan een 2 zijn maar net zo goed een 6.5. Snap heel goed dat het niet 'te schools' moet worden maar als men een brug wilt slaan tussen vogelaars en vogelfotografen dan is 'verdieping' in beiden hobby's van grote waarde. De huidige vogelaar fotografeert tegenwoordig ook volop maar niet met de insteek om te scoren met hun fotootje maar veel meer om hun enthousiasme over de soort te benadrukken en een foto levert info op. Zij zien ook dat sommige vogelfotografen te dicht op het vogeltje kruipen en hoe sommige daarmee op BP proberen te scoren. Dat verbindt niet. Met een cijfer kunnen zij dan weer aangeven hoe zij over de foto denken want zij zien vogelgedrag toch net wat anders dan wij....

Groet Kees

@Kees wat een leuke uitgebreide toelichting, dank daarvoor!

Leuk om jou visie te lezen.

Ikzelf ben ooit begonnen met het fotograferen van de vogels omdat ik ooit is omgekocht werd door een blauwborst te zien, toen is mijn fascinatie ontstaan voor de vogels (eerder was ik plantjes en bloemetjes aan het fotograferen). Ik ben dus door niemand deze weg in geslagen maar vooral mijn eigen weg maar ik snap wel wat je zegt. Ik categoriseer mij niet tot de "geitenwollensokgeneratie" of de "happysoksgeneratie" Ik opereer het liefste in de categorie "Lone wolf". Dus vaak heb ik ergernis om andere mensen. Daarnaast denk ik dat de betaalbare opties m.b.t. apparatuur dit voor vele mogelijk hebben gemaakt. Zo ben ikzelf ook begonnen.

Maar goed, dermate de jaren welke nu verstreken zijn (en ik ben echt nog een broekie, wat dat aangaat) krijg ik ook steeds meer interesse in het gedrag van de vogels, en dit vast te leggen. Naast dit te observeren leer je de vogels ook kennen. Wat kan wel, en wat kan niet, dit brengt je vaak dichtbij. Zowel bij het eindresultaat als bij de vogel. Maar dat zullen jullie ongetwijfeld herkennen. Ik denk dat wij "vogelfotografen" altijd respect hebben voor de vogels maar wel de grens altijd opzoeken.

Mocht dit op een drukke locatie zij zoals deze zijn er mensen welke dan bijv. net aan komen lopen. Zij hebben daar een iets andere kijk op en denken dezelfde afstand in te kunnen nemen als jij de "happysoks". Want ja, jij bent toch ook zo dichtbij... Een discussie welke ik helaas moet voeren, en soms ben ik een beetje klaar met die mensen. Zonde want als ze zouden vragen hoe lukt het jou om zo dichtbij te komen, ben ik een welwillend persoon welke graag mensen op weg helpt hun doel te bereiken.

Over de punten telling en verbinding tussen vogelaar en vogelfotograaf, Vindt ik dat het gedrag wat je op de foto zet en wat eigelijk een soort waarschuwing is van de vogel ook in strijd zou zijn met de gedragscode welke wij dienen te hanteren. Het kan natuurlijk onwetendheid zijn, persoonlijk vind ik dat je dat ook evt. kan melden dat het niet oke zou zijn. Het mooiste zou zijn als de moderatoren dit eruit weten te halen.

Daarnaast het laatste, je punt m.b.t. het takje heb ik inmiddels weggepoetst maar het gele kan ik niet helemaal inkomen. Als je naar de borst kijkt van de waterspreeuw, dan is deze spierwit. Dit lijkt mij dan toch een correcte witbalans?

Mooi om je verhaal te lezen, Kevin. Omgekocht worden om een blauwborst te zien waardoor je fascinatie is ontstaan voor vogeltjes, prachtig! Toen ik in ca. 2010 belangstelling kreeg voor vogeltjes was het puttertje voor mij de fascinatie. Bij Hans Dorrestijn hetzelfde verhaal en blijkbaar is het puttertje de opmaat voor 'zuurpruimen' En een 'broekie', dat ben je allang ontgroeit want je maakt prachtige foto's maar vind het mooi om te lezen dat het observeren en het gedrag van vogels bij jou belangrijker is dan het vogeltje. En drukte, vroeger (2014) vond ik het al druk als er 8 man rondom een blonde ruiter lagen op de Maasvlakte
En de witbalans op de foto is correct. Maar telelenzen 'verzadigen' de kleur altijd wat in de achtergrond en dan maakt een 'stappie' minder de foto 'helderder'. Maar is ook een kwestie van smaak, wat donkerder of wat lichter, ik ben meer fan van het laatste Fijn Weekend!

Groet Kees

Prachtige plaat. Mooie kleuren en fraaie achtergrond.