Het magazine voor Natuurfotografen

Sponsored by
Birdpix.nl Forum Index -> Reisverslagen


Herfst in de Japanse bergen

 
Post new topic   This topic is locked: you cannot edit posts or make replies.
View previous topic :: View next topic  

Author
Message
Arjen Drost


Gender: Male
Age: 47
Joined: 06 Dec 2004
Posts: 2329
Location: Groningen
Offline

View user's profile Send private message Visit poster's website
PostPosted: Sun 02 Jan 2011, 20:46    Post subject: Herfst in de Japanse bergen
Herfst in de Japanse bergen

Originele auteur: Mark van Veen

De Japanse herfst is beroemd. Als je in oktober naar Japan gaat dan spreken de Japanners al snel over het ‘foliage season’. De bomen kleuren helder rood, geel en oranje, gemengd met het groen van naaldbomen en late zomerbladeren. Het heuvellandschap tilt deze kleuren op en maakt er landschappen van. Toen ik gevraagd werd in oktober 2010 naar de Convention of Parties van de Convention on Biological Diversity te gaan in Nagoya, Japan, aarzelde ik niet om er een week vakantie aan vast te plakken.


Herfstkleuren in Shinhodaka Onsen. 300mm, 1/320 s. F8, iso 640.

Na de Conventie reisde ik naar Takayama, ten noorden van Nagoya. Het ligt in het heuvellandschap aan de voet van de hoogste bergen van Japan, op de berg Fuji na. Zowel in het westen als het oosten liggen bergruggen en de oostelijke heeft pieken over de 3000 meter hoog. De hoogste zijn de Hotaka van 3190 meter en de Kita van 3193 meter. Deze bergen zijn gevormd door vulkanisme en het gebergte bevat dan ook enkele relatief actieve vulkanen. Wikipedia geeft aan dat de Ontake, die ten noordoosten van Nagano ligt, in 1979 uitgebarsten is. Dichter bij mijn verblijfsplaats ligt de Yakedake die in 1915 een uitbarsting heeft gehad, ook recent voor een vulkaan. Takayama is een lokaal busknooppunt, waardoor je vanuit het busstation een flink aantal plekken in de omgeving kan bereiken met een uurtje bussen.

Takayama
Takayama was mijn uitvalsbasis. Het historische centrum met de vele houten huizen en smalle straten ademt de sfeer van één, twee eeuwen geleden. Het was een goede plek om vroeg in de avond te wandelen, als de zon aan het ondergaan was. De winkels zijn nog open en hun licht mengt met dat van de steeds donkerder wordende hemel. Pas als de zon echt onder is komt de helderheid van de hemel in de buurt van die van kunstlicht en kun je zonder trucages foto’s maken. Veel winkels herbergen saké-brouwerijen, herkenbaar aan de grote bal met cedar-takken die aan het plafond hangt.


Oude kern van Takayama met houten huizen. De huizen zijn eeuwen oud, de auto en het asfalt recente toevoegingen. 40mm, 1/13 s., F5, iso 1600.

De zoektocht naar vogels kan al beginnen in de Enakogawa rivier die door Takayama stroomt. De Oosterse Vleksnaveleend, goed herkenbaar aan de grote gele vlek op de punt van de snavel, is een algemene vogel, zwemmend en rustend in de rivier. Elders zijn ze niet eens zo makkelijk benaderbaar, maar hier zijn ze aan mensen gewend. Van afstand vallen ze op door het donkere lichaam met brede witte zomen aan enkele vleugelveren. Heel anders dan de Wilde (soep-)Eenden die hier ook zitten. Een andere typisch Japanse vogel is de Japanse Kwikstaart, een zwart-witte vogel, wiens verspreidingsgebied beperkt is tot Japan en Zuid-Korea. De soort is algemeen in dit deel van Japan, zowel langs rivieren als in rijstvelden. Hij gedraagt zich als een echte kwikstaart, onrustig, steeds een stukje vliegend en met de staart wippend. Ook vliegt de Oosterse Zwarte Wouw regelmatig over de rivier, op zoek naar buit. Het is vrijwel de enige roofvogelsoort die ik gezien heb, op een Japanse Buizend na.



Vleksnaveleend (boven, 420mm, 1/800 s., F5.6, iso 1250) en Japanse Kwikstaart (onder, 420mm, 1/1000 s., F6.3, is 640).

De bomen begonnen hier in herfstkleuren te komen. Enkele waren al helemaal rood of geel gekleurd, maar ook het groen van de zomerbladeren was nog aanwezig. Dat leverde kansen op om de rood-groen contrasten in de bladeren vast te leggen.


Japanse Esdoorn begint met verkleuren. 300mm, 1/50 s., F7.1, iso 1250.

Shirakawa-go: een werelderfgoed
Ik bereikte Shirakawa-go met de bus, op ongeveer een uur van Takayama. De bus komt aan op een grote parkeerplaats en via een smalle hangbrug bereik je de huizen. Het dorpje Ogimachi, waar je na de brug komt, is een UNESCO werelderfgoed, met vele oude boerderijen. Deze worden Gassho-zukuri genoemd, wat “als handen in gebed” betekent, want de steile, rieten daken lijken op de gevouwen handen van de monniken in gebed. Vele van de oude huizen staan al eeuwen hier. Ze zijn aangevuld met huizen die elders stonden, maar moesten wijken voor de aanleg van stuwmeren. Het is wel een toeristische plek. Zelfs in oktober, ver buiten het seizoen, was het druk, en ik moet me niet voorstellen hoe het er hier in de zomer eruit ziet.

Aan de zuidkant liep ik het bos in om er een stukje verder uit te komen. Hier had ik vanaf de flank van een heuvel zicht op een paar oude huizen met de bergen op de achtergrond. De huizen zijn nog steeds ‘gewoon’ bewoond, de was hangt er gewoon buiten. Dat bij huizen waarvan de ramen van de bovenverdieping met rijstpapier zijn gesloten. De lucht was bewolkt maar erg helder. Ik nam daarom 3 opnamen met exposure bracketing, om ze later tot een HDR-beeld te kunnen combineren.


Shirakawa-go, met houten huizen in Gassho-Zukuri stijl en rijstpapier voor de ramen van de bovenverdiepingen. HDR opname uit 3 beelden, 50mm, F8, iso 320.

Bij alle huizen liggen rijstveldjes, de meeste niet heel erg groot. Rond de natte rijstvelden vliegen veel insecten, zelfs nu, eind oktober. Een heel opvallende was de zweefvlieg Phytomia zonata, een soort uit de groep van de bijvliegen (Eristalis). Kijk eens naar zijn ogen en dan lijkt het wel of er Japanse karakters op getekend zijn. De larven leven in het water van de rijstvelden, de vliegen zitten op bloemen en bladeren in de buurt. Ook veel libellen zijn hier te vinden. In deze tijd van het jaar trof ik nog diverse soorten heidelibellen (Sympetrum). Achteraf kwam ik een Japanse fotosite tegen met alle libellensoorten (http://www.odonata.jp/00english/index.html). Daarmee kon ik één soort heidelibel determineren, een soort met zwarte vleugelpunten. Van nadere soorten komen er enkele gelijkende voor en valt er met een foto weinig te determineren.



De zweefvlieg Phytomia zonata met net Japanse karakters op het oog (boven, 126mm, 1/250 s., F8, iso 1250) en de libel Sympetrum infuscatum (onder, 126mm, 1/400 s., F7.1, iso 320).

In het bos staan hoge, rechte bomen en een soort lage bamboe de ondergroei. Het is een gras met brede bladeren en stijve stengels, dat ongeveer een meter hoog wordt. Aan de rand van het pad kwam ik een soort aronskelk tegen, alleen dan met diep ingesneden, veerdelige bladeren en meer dan een meter hoog. Daarnaast varens en andere grassen en kruiden.

Kamikochi: de vallei van de Azusa rivier
Kamikochi vormt een onderdeel van het nationale park van de Japanse Alpen en is in Japan een bekend punt. Gemotoriseerd verkeer is verboden in deze vallei, zodat er veel ruimte is om te wandelen langs de rivier en in de bergen. Het was ook hier druk en volgens de boekjes is het hier in de nazomer zelfs bijzonder druk (‘drukker dan de Japanse metro’). Het landschap is evenwel spectaculair en hoe verder je van de huizen en de belangrijkste wandelroute komt, hoe minder mensen er zijn. De top van de Hotaka ligt net ten noorden van de plek waar ik aankom en vanaf de eerste brug normalerwijze goed te zien. Nu hangt er echter een wolkenlaag om de top. Andere bergtoppen waren wel goed te zien, hun toppen waren al bedekt met sneeuw, terwijl hun voet in herfstkleuren getooid is. In de bossen met herfstkleuren komen diverse bergbeekjes naar beneden, die zich tussen de bomen een weg zoeken. Dat vind ik goede plekken voor bosfoto’s. Het is altijd een opgave om een mooie structuur in bossen te vinden, met al die bomen, takken en stammen. Een beekje geeft de benodigde structuur, hier met de stammen van Japanse cedars. Op mijn geheugenkaartje hou ik wat ruimte vrij voor de Japanse Makaken (of ‘sneeuwapen’). Op deze plek moeten 2 groepen zitten, die in het bos of bij de rivier kunnen verschijnen. Ik kom ze helaas niet tegen. Verderop, bij Jigokudani ten noorden van Nagano, zijn de beroemde warme bronnen waar een groep Japanse Makaken in baddert. Iedereen kent wel foto’s van die plek.


Bergbeek langs cedarbomen. 70mm, 1/40 s., F8, iso 640.


Azusa rivier in Kamikochi, de top van de Hotaka aan het zicht onttrokken. HDR opname uit 3 beelden. 45 mm., F8, iso 640.

Shinhodaka Onsen: toegang tot twee valleien en de kabelbaan
Veel rustiger dan bij Kamikochi is het net even ten noorden daarvan, bij Shinhodaka Onsen. Hier liggen een aantal onsens (warme baden) en het is het startpunt van de Shinhotaka kabelbaan. Deze kabelbaan gaat naar een hoogte van 2150 meter. Van daaruit beginnen tal van wandelroutes in de bergen. Een van deze routes stijgt naar de Nishiho berghut en daalt dan af naar Kamikochi. In Kamikochi kan je dan weer de bus nemen naar Shin-Hirayu Onsen en dan verder naar Takayama of Matsumoto. Ik heb dit pad niet geprobeerd vanwege de sneeuwval in de bergen. Zonder bergschoenen durfte ik dat niet aan.


Bergen bij Shinhodata Onsen. HDR uit 3 beelden. 24mm., F8, iso 1250.

In plaats daarvan liep ik één van de twee valleien in die bij Shinhodaka Onsen bij elkaar komen. In beide valleien loopt een pad langs de rivier de bergen in. Al snel loop je weer in het nationale park van de Japanse Alpen, met mooie uitzichten op de bergen en de rivier die onderlangs het pad stroomt. Ook hier was de sneeuw boven in de bergen gevallen, terwijl de bossen de voet van de bergen in herfsttooi zetten. Af en toe vliegen er vogels door de bomen. Ik word opgeschrikt door het geluid van een fazant een nasaal ‘uh-uh’. Helaas krijg ik het dier niet te zien. Met de vogelgids in de hand zou ik de Groene Fazant moeten zijn, de enige soort die hier voorkomt. Op het pad tref ik een mannetje Blauwstaart aan. Hij is niet echt schuw, maar in de tijd die ik nodig heb om de groothoeklens te verwisselen voor een tele, wel verdwenen. Gelukkig heb ik hem goed kunnen bekijken. In een den aan de overkant van de rivier scharrelt een Japanse Dwergspecht, een klein bont spechtje ter grootte van een huismus.


Diksnavelkraai in het spaarse zonlicht. 420mm, 1/640 s., F8, iso 1250.
Terug bij het busstation van Shinhodaka Onsen tref ik een paartje Diksnavelkraaien aan, een soort van Oost-Azië. Het paartje is klaarblijkelijk aan mensen gewend, de manier waarop ze naar me loeren doet vermoeden dat ze regelmatig gevoerd worden. Het stelt mij in de gelegenheid deze vogels te fotograferen. Deze soort heeft op het lijf van een Zwarte Kraai de snavel van een Raaf geleend. Die grote snavel wordt nog geaccentueerd als ze de kruinveren opzetten. In de zonnestralen, die helaas maar af en toe door de wolken komen, komt het iridiserende verenpak goed tot uiting.

Vervoer en hoe er te komen
Centrair luchthaven
Het Centrair ten zuiden van Nagoya is het dichtstbijzijnde internationale vliegveld. Andere mogelijkheden zijn Osaka en Tokyo. Ik kwam aan vanuit Seoel, met een overstap van de KLM-vlucht vanuit Amsterdam. Er is een spoorweg naar het centrum van Nagoya, in ongeveer een half uur.
http://www.centrair.jp/en/

Spoorverbinding
De Hida expresstrein verbindt Nagoya met Toyama en die trein stopt op Takayama. De reis duurt 2 uur en 10 minuten en passeert nauwe valleien als het in de buurt van Takayama komt. De Hida express vertrekt in Nagoya vanaf het JR-station, reservering is verplicht.
http://en.wikipedia.org/wiki/Hida_(train)

Bus
De Nohi (of Nouhi) bussen rijden naar Takayama vanaf het Nagoya Meitetsu-busstation pal naast het JR-station. Takayama is het eindpunt van deze bus. De reis per bus doet er slechts 10 minuten langer over tegen de helft van de treinprijs. Ook hier is reservering verplicht.

Takayama is een buscentrum met een busstation, het Takayam Nohi Bus Center. Vanaf dit station gaan bussen naar diverse bestemmingen in de buurt. Er zijn diverse buspassen mogelijk die 2, 4 of 7 dagen toegang tot het busnetwerk geven.
http://www.nouhibus.co.jp/english/

De volgende pdf geeft wat informatie over Takayama, met kaarten, toeristische punten en vervoer. Het document is van 2009, maar was accuraat toen ik er in october 2010 was.
http://www.jnto.go.jp/eng/location/rtg/pdf/pg-409.pdf

Gebied: Honshu, Japan, Takayama en de Japanse Alpen.
Datum: 29/10/10 t/m 04/11/10
Type reis: zelf geregeld
Vervoer: Vlucht naar Centrair airport, Nagoya. Lokaal met bus en trein.
Overnachtingen: Hotel Alpina spa in Takayama.
Weersomstandigheden: Vrijwel elke dag bewolkt, met enkele goede dagen en enkele regendagen..
Gebruikte gids: de Lonely Planet Japan was mijn papieren gids.
Houding plaatselijke bevolking tov fotografen: Japanners fotograferen zelf erg veel en dat is terug te zien aan een makkelijke houding ten opzichte van gefotografeerd te worden..
Gebruikte apparatuur: Canon 5D mark ii met een 24-70mm, 90mm macro en een 300mm lens voor respectievelijk landschap/stad, kleine beestjes en verre beestjes. Een 1,4x converter voor op de macro- en telelens. Let op, Japan heeft een andere stekker dan de onze en een wereldverdeeldoos is handig. Zelf kocht ik in Nagoya een verloopstekker.
Doelsoorten: geen. Geïnteresseerd in landschap, planten, insekten en vogels. Wel de Birds of East Asia gekocht: als ik een vogel zie wil ik het wel herkennen.
Beschrijving van het gebied: Het gebied bevat de hoogste bergen van Japan, op de Mount Fuji na. Buiten de bergen een heuvellandschap, dat vol in de herfstkleuren stond.
Waarom heb je voor dit gebied gekozen? Ik kon naar Nagoya voor mijn werk. Daarna wilde ik de stad uit, genoeg beton gezien en de bergen leken mij aantrekkelijk.
Ben je vaker naar dit gebied geweest? Nee, dit was een eerste bezoek.
_________________
Arjen Drost
http://www.natureview.photography
http://www.natureview.blog
http://www.facebook.com/natureviewphotography
arjen@natureview.photography
Back to top
Reply with quote
 
AbsherL
Guest







PostPosted: Mon 05 Sep 2011, 5:16    Post subject:
Well, I like japan & have visited once. but these pictures took me once again to Japan. really awesome. specially that wooden houses picture. Like it very much. Applause
Back to top
Reply with quote
 
JMKimstra


Gender: Female
Age: 57
Joined: 31 Oct 2003
Posts: 400
Location: Bilthoven
Offline

View user's profile Send private message
PostPosted: Mon 05 Sep 2011, 11:37    Post subject:
Ha Arjen, (en Mark uiteraard)

Eigenlijk moet ik dit soort verslagen helemaal niet lezen. Ik krijg daar erg de neiging van mijn computer te sluiten en in het vliegtuig te stappen. Jammer dat ik maar een slechtbetaald ambtenaartje ben Wink Prachtige foto's en prima beschrijving van de mogelijkheden.

Janneke
Back to top
Reply with quote
 
Gert-Jan


Gender: Male

Joined: 01 Sep 2005
Posts: 806

Offline

View user's profile Send private message Send e-mail
PostPosted: Mon 05 Sep 2011, 12:44    Post subject:
Mooi verslag en erg informatief met mooie foto,s.leuk als je voor je werk zulke reizen kunt maken dan kom je nog eens ergens.





groetjes
@Leo
Back to top
Reply with quote
 
Display posts from previous:   
   Birdpix.nl Forum Index -> Reisverslagen

 
Post new topic   This topic is locked: you cannot edit posts or make replies.
Page 1 of 1


Jump to:  

You cannot post new topics in this forum
You cannot reply to topics in this forum
You cannot edit your posts in this forum
You cannot delete your posts in this forum
You cannot vote in polls in this forum