Birdpix.nl :: View topic - FvdM oktober: Hans Overduin

Arjen Drost

Gender: Male
Age: 48
Joined: 06 Dec 2004
Posts: 2329
Location: Groningen
Offline

Posted: Sun 30 Sep 2012, 23:00 Post subject: FvdM oktober: Hans Overduin

Korte bio
Naam: Hans Overduin

Voor de schuiltent in Zuid-Frankrijk bij de Bijeneters
Leeftijd: 42
Woonplaats: Den Haag
Beroep: ZZP-er (advieswerk)
Andere hobby’s? Ja: reizen, fietsvakanties, hardlopen, snowboarden, muziek, lezen
Gebruikte apparatuur: Meestal Nikon D700 (sinds kort D4) in combinatie met een 500mm lens en converter, op reis of voor ander type foto’s natuurlijk andere lenzen en combinaties (omdat het dan vaak in de fietstas moet)
Website: www.hansoverduin.nl Foto’s op Birdpix

Interview
Waarom vogelfotografie?
Ondanks dat ik in vroeger jaren nauw samen heb gewerkt met een zeer enthousiaste vogelaar, begon mijn eigen interesse pas een jaar of 15 geleden. Doordat mijn vrouw en ik veel reizen maakten, kregen we steeds meer interesse in de natuur en met name vogels: immers overal ter wereld kun je vogels kijken. Vanaf een jaar of tien geleden begon ik dan ook steeds frequenter vogels te fotograferen tijdens onze reizen. Vaak gingen we op ‘rustdagen’ tijdens onze fietstochten vogelen. Later volgden zelfs speciale natuurreizen, o.a. naar South Georgia en de Falklands. Geleidelijk kregen vogels als onderwerp van mijn foto’s steeds meer de overhand en ontdekte ik ook dichter bij huis de lol van vogelfotografie. Inmiddels ben ik dan ook zeer regelmatig met de camera op pad, en vogel ik bijna niet meer zonder de camera mee te nemen. Vaak probeer ik werkafspraken in het land te combineren met een uurtje fotograferen.

Torenvalk in vlucht, Zeeland

Wat is het leuke aan vogelfotografie?
Ik denk dat voor mij twee dingen bepalend zijn: het lekker buiten in de natuur zijn en toch een zeker element van spanning: ga ik wat zien, en hoe krijg ik er een mooie foto uit? Soms ga ik in het voorjaar al voor zonsopgang de duinen in en wacht dan tot alles tot leven komt. Helemaal in je eentje, in de eerste zonnestralen kijken naar een blauwborst die begint te zingen. En dan een geslaagde foto maken – mooier kan het toch niet?
Daarnaast ben ik in de loop der jaren veel leuke en interessante mensen tegengekomen en heb ik contacten gelegd, ook in andere landen. Op die manier kan ik soms mijn werkreizen combineren met een paar dagen optrekken met een gelijkgestemde vogelliefhebber of –fotograaf. Iets dat ik als een enorm voorrecht ervaar!

Wat zijn de minder leuke kanten?
Die zijn er eigenlijk niet, of het moet soms de wat massale toeloop zijn op een bijzondere of fotogenieke soort. Als vogelaar kan ik ook heel goed snappen dat het hoogst irritant is wanneer een fotograaf, omdat hij nog net iets dichterbij wil komen, een vogel uit het zicht drijft – waardoor veel andere liefhebbers geen kans meer krijgen om de vogel in kwestie te zien. Als vogelliefhebber wil ik nog wel eens op pad gaan als een bijzondere soort Nederland aandoet, maar ik weet inmiddels ook dat ik meestal niet hoef te rekenen op een prachtige foto. Met de foto van de Siberische TjifTjaf was ik dan ook erg blij.
Tja, en uiteraard is het minder leuk wanneer je thuiskomt zonder goede foto’s of de soort zelfs niet eens hebt kunnen zien of vinden. Overigens hoor je dan natuurlijk luchtig te zeggen: “Dat maakt het nou juist zo aardig, dat je nooit weet of het gaat lukken”.

Siberische tjif, Leiden

Wat is je specialiteit?
Volgens mij heb ik die niet echt en ben ik meer een soort van ‘veelvraat’. Eigenlijk vind ik vrijwel alles interessant om voor de lens te hebben. Natuurlijk zijn vogels (en direct daarna pinguïns en walvissen) mijn favoriete onderwerpen, maar ook landschappen, mensen en situaties hebben mijn interesse. Walvissen en pinguïns doen ons land niet zo heel vaak aan, vandaar dat vogels dus de belangrijkste plaats innemen Wink

. Waarbij ik overigens – als het er op aankomt – kleine zangers geloof ik net wat boeiender vind dan grote rovers.

Duikende potvis, Azoren

Wat kenmerkt jouw foto’s?
Dit vind ik een vraag die je eigenlijk niet zelf kunt beantwoorden. Wat ik in elk geval probeer is om mijn betrokkenheid en enthousiasme voor het onderwerp te delen door mijn foto’s – maar of dat lukt of als zodanig over komt kun je denk ik zelf lastig beoordelen …
Ik probeer in elk geval goed op de compositie te letten, zonder rigide vast te houden aan ‘gulden snede’ en dergelijke. Op BP probeer ik verder vaak mijn foto’s te voorzien van een aantrekkelijke tekst, om op een leuke wijze de omstandigheden te schetsen waaronder ik de foto nam.

Hoe werk je meestal?
Zoals gezegd, ligt in het buiten zijn voor mij dé aantrekkingskracht. Ik fotografeer dus niet vaak vanuit een (vaste) schuilhut of vanuit de auto, maar meestal gewoon ‘in het veld’. Soms ga ik op pad voor een speciale soort en heb ik al in gedachten wat ik zou willen. Maar even vaak ga ik gewoon op pad en zie ik wel wat ik tegenkom. Tijdens onze fietsreizen is dit daarnaast meestal een kwestie van vol in de remmen, camera pakken en dan maar hopen dat de vogel niet gevlogen is. Of in een gammel bootje het water op en maar zien wat je tegenkomt, zoals bij de Witteugelprinia vorig jaar in Thailand. Door de golven eindigden veel foto’s overigens met de vogel of helemaal boven, of helemaal onder in beeld.

Witteugelprina op lelieblad, Thailand

Hoe probeer je verstoring te voorkomen terwijl je die mooie foto maakt?
Dit is altijd een delicaat thema. Ook ik betrap mezelf er regelmatig op dat ik tóch nog even wil kijken of een ander standpunt of iets dichterbij gaan een mooiere opname oplevert. Kern is, denk ik, om het gedrag van je onderwerp te kennen en goed te blijven observeren om te zien of de vogel doorgaat met z’n activiteiten of onrustig wordt. Bij de sperwers waar ik veel was dit voorjaar, was dit goed te zien: bij aankomst hielden ze me even in de gaten, maar gingen al vrij snel weer zitten slapen, poetsen, eten of waar ze op dat moment dan ook mee bezig waren. Als je dan vervolgens weer net zo stilletjes verdwijnt als je aankwam, doe je het volgens mij goed. Te vaak zie ik mensen heel behoedzaam naar hun onderwerp sluipen, om na het maken van de foto opeens rechtop te gaan staan en weg te banjeren waardoor de vogel alsnog opschrikt … Ook al weet iedereen ‘hoe het hoort’, het is naar mijn idee goed om aandacht te blijven besteden aan (het voorkomen van) verstoring en elkaar daarop aan te spreken indien nodig. Veelal is er namelijk geen sprake van kwade wil, maar eerder van iets teveel enthousiasme.

Sperwers in actie, West-Nederland

Hoe en wanneer ben je begonnen met fotograferen?
Fotograferen is mij met de paplepel ingegoten. Ik denk dat ik ongeveer 6 was toen ik mijn eerste Kodak Instamatic camera kreeg. Enkele jaren later volgde mijn eerste SLR, een heuse Praktica. Toen ik in de brugklas zat kocht ik mijn eerste - met een krantenwijk bij elkaar gespaard ‘kapitaal’- (tweedehands) Nikon Em. Met een buurvriendje ging ik vaak met de camera op pad in de stad en in de duinen, en ook maakten we onze eigen geïmproviseerde fotostudio, waar we stillevens fotografeerden, of ‘gekke’ foto’s maakten met bijvoorbeeld Bert en Ernie poppen. Later concentreerde het fotograferen zich voornamelijk op vakanties en reizen.

Wat zijn je favoriete plekjes?
Ik woon aan het Haagse Bos, dus daar ben ik vaak te vinden, maar ook in de andere gebieden dicht bij huis: Lentevreugd, Starrevaart, de duinen tussen Wassenaar en Katwijk, Meijendel en de Scheveningse haven. En verder weg was ik erg onder de indruk van Lesbos en de Extremadura. Soms zijn dingen onverwacht aardig: ik kom voor mijn werk al jarenlang in augustus in Utah (VS), en dacht vorig jaar: misschien neem ik de camera maar eens een keer mee. Als je er dan achter komt wat er in augustus (de beroerdste maand voor vogels daar) in de woestijn nog allemaal te zien is … Dit onderschrijft mijn idee dat er voor de vogelaar eigenlijk altijd en overal wel iets te beleven is. Zo had ik deze zomer nog jonge spechten gewoon in de achtertuin, geweldig toch?

Holenuil, USA

Westelijke rouwtapuit, Marokko

Wat is je droomsoort/-gebied?
Een hele lastige: er zijn zoveel soorten en gebieden. Op mijn ‘wensenlijst’ voor Nederland staan de Draaihals en Nonnetje – maar ach, er is nog zoveel moois te zien. Één van de landen die hoog op de wensenlijst staat is Japen, voor cultuur en natuur – maar met name voor de zeearenden, uilen en natuurlijk de kraanvogels.(extra punt weggehaald) Hopelijk komt het er ooit een keer van.

Wat zou je nog graag doen op fotografiegebied?
Ik probeer me meer toe te leggen op gedrag dan op het alleen vastleggen van de soort. Dit vergt echter veel meer tijd dan ik meestal heb, maar soms lukt het toch, zoals met de hoppenfamilie onlangs in Frankrijk of met de Sperwers die ik parend kon fotograferen. Ik zie mezelf overigens als een ‘gevorderde beginner’, dus experimenteer nog volop. Zowel met composities (niet alles hoeft meer altijd heel dichtbij, ook een kleine vogel in een mooie omgeving vind ik steeds interessanter), maar ook met nabewerking.

Voerende hop, Frankrijk

Juv. baardman in rietveld, Vlaardingen

Heb je een fotograaf die je erg inspireert? Zo ja, welke?
Velen, en allemaal om verschillende redenen. Natuurlijk vele medenatuurfotografen, zowel BP-ers als niet-BP-ers. Mijn ‘passieve’ interesse in fotografie ligt verder bij betrokken documentaire fotografie. Hier in Den Haag heeft het fotomuseum GEM vaak erg boeiende exposities van fotografen die mensen vastleggen in hun omgeving of hun onderwerpen gedurende langere tijd volgen. Daar kan ik met erg veel plezier en bewondering naar kijken.

Chinezen in Restaurant, Rusland

Doe je nog aan andere vormen van fotografie?
Zoals al aangegeven beperkt mijn interesse zich niet tot vogels alleen, maar vind ik vele onderwerpen de moeite waard. Alleen bruidsreportages heb ik niet zoveel mee geloof ik …

Heb je nog een leuke anekdote m.b.t. je fotografie?
Niet echt een hilarische hoor, maar wat ik wel grappig vond was dat ik een aantal maanden geleden een klapekster in de duinen hier stond te fotograferen met mijn éénpoot. Plotseling vroeg een andere fotograaf of hij zijn lens op mijn schouder mocht leggen. Mijn oog niet van de zoeker halende mompelde ik: “tuurlijk”. Al met al stonden we daar lekker te wiebelen. Ditzelfde verhaal zette ik ‘s-avonds als tekst bij mijn post, waarop Nol Baarschers prompt reageerde: “Dat was ik!”. Dat soort ontmoetingen via BP vind ik altijd erg aardig! Nu wist ik dus ook meteen wie Nol is.

Wat vind je van Birdpix?
Ik vind Birdpix een mooie ontmoetingsplaats voor liefhebbers van vogelfotografie. De nadruk ligt wat mij betreft dan ook op het delen van ervaringen en enthousiasme voor een gemeenschappelijke hobby en niet uitsluitend op het ‘tonen van de beste foto’s op vogelgebied’. Wat van mij wel wat meer zou mogen (en wat ik eerlijk gezegd ook verwachtte toen ik begon op BP) is meer (opbouwende) kritiek op elkaars foto’s – iedereen is erg vriendelijk voor elkaar. Toch kun je met dezelfde vriendelijkheid denk ik meer voor elkaar betekenen als je -naast de dingen die je aanspreken in een foto - ook benoemt wat eventuele verbeterpunten zijn, er vanuit gaande tenminste dat de meeste fotograferen altijd wel geïnteresseerd zijn om zichzelf te verbeteren. Natuurlijk is het zo dat door het beoordelen door de moderatoren er al een voorselectie plaatsvindt, maar ik zou het ook graag horen als anderen vinden dat er dingen beter kunnen aan mijn foto’s, en dan uiteraard ook met een suggestie hóe.

Visarend op voetbaldoel

Heb je nog een tip voor andere fotografen?
Zorg dat je je camera goed kent en experimenteer met de verschillende mogelijkheden. Mijn camera staat eigenlijk altijd op Manual, en met de ISO-setting op ‘auto’. Dit geeft de mogelijkheid om zowel het diafragma als de sluitertijd zelf te bepalen, de juiste belichting volgt dan door de ISO-auto. Sommigen vinden dit vreemd en ‘niet logisch’, maar ik vind het in de meeste gevallen erg prettig werken. Daarnaast belicht ik in 80% van de gevallen standaard 1/3 of 2/3 stop onder, om uitgebeten delen in de foto te voorkomen.

Beste foto

Velduil in vlucht, Zeeland

Waarom is dit je beste foto?
Deze foto heeft alle dingen in zich die maken dat ik er tevreden mee ben: een aantrekkelijke soort in actie, waarbij het zijlicht in dit geval voor een mooie doorschijning in de vleugel zorgt. Dat de velduil min of meer de lens in kijkt, maakt ‘m af wat mij betreft. Wat ook meespeelde is dat ik al een aantal malen voor noppes was geweest, dus dan is de beloning extra groot!

Hoe heb je hem genomen?
Vanuit de auto, half uit raam hangend, en uit de hand om mee te kunnen bewegen met de uil.

Wat kan er beter aan?
Het is een crop, dus misschien had de foto full frame nog wat meer detail gehad. Daarnaast zou een bungelende prooi natuurlijk ook leuk zijn geweest, maar ik ben meer dan blij met wat ik heb!

Welke foto zou je nog heel graag maken?
Een foto met prooioverdracht in de lucht lijkt me wel spectaculair om een keer vast te leggen, of een boomvalk die op libellen jaagt – uiteraard allemaal haarscherp, beeldvullend en met mooie achtergrond, licht en kleuren. Een hoop werk aan de winkel dus! En tot die tijd er maar lekker van dromen en genieten van foto’s die anderen hier al van hebben gemaakt.

Wie zou je volgende maand tot fotograaf van de maand willen benoemen en waarom?
Henk Laverman. Henk heeft een uitgebreide collectie van prachtige (Nederlandse) soorten en ik kijk er dan ook altijd vol bewondering naar. Ben dus benieuwd naar de ‘man achter de zoeker’ en zijn werkwijze!

Wij gebruiken de volgende cookies: