Eentje genomineerd - en ik houd ook op ook want anders kan ik alles wel nomineren.
Want zonder uitzonderingen zijn de foto's leuke kijkplaatjes, soms met heel veel interactie, soms met minimaal interactie, maar dit soort fotografie spreekt me ontzettend aan - candid fotografie noemden we dit vroeger, misschien nog steeds wel. Ik las eens in een boek dat je moreel verplicht bent, nadat je de foto gemaakt hebt, het menselijke onderwerp aan te spreken, te bedanken en aan te bieden de foto kosteloos en in prachtkwaliteit op te sturen, als daar prijs op wordt gesteld, plus een visitekaartje achter te laten.
Ik heb het in mijn hele loopbaan 1 keer gedaan - ze hoefde de foto niet. En dat is jaren geleden.
Maar let op he, die mensen die je fotografeert en herkenbaar op internet zet, ze hebben alle recht om daar een slaatje uit te slaan, en we moeten maar blij zijn dat dat eigenlijk nauwelijks gebeurt.
Anyway, de foto die ik heb genomineerd gaat zeker weten winnen, en dan hoop ik op weer een leuke opdracht, want ook al mis ik nogal eens een opdracht, ik probeer er toch altijd mee aan de slag te gaan. Niks leerzamer en leuker dan de maandopdracht!
grtz, josephine